Σε θέλει καθόλου ή μπα;

  • Τρίτη, 30 Οκτωβρίου 2012 16:02

Οι φίλες σου οι αγγλοσαξόνισσες, πιστές στο βρετανικό φλέγμα και την comme il faut ορολογία, το λένε κάτι παραπάνω από ευπρεπώς: mixed signals. Και δεν μιλάμε για σήματα Μορς, ούτε καπνού, αλλά ανδρών. Και εννοούν τα αμφιλεγόμενα εκείνα σήματα που σου στέλνουν... όπα όπα, παραλίγο να μπω κι εγώ στο τριπάκι. Ας το κάνω λιανά. Μια στο κρύο, μια στη ζέστη σε έχει, τι θέλει από τη ζωή σου;

Σε πήρα μονότερμα, αλλά αυτό ακριβώς είναι το θέμα. Έτσι μονότερμα και εξ απίνης σε καταλαμβάνει η συγκεκριμένη συμπεριφορά του προϊστορικού αυστραλοπίθηκου, που έχει εξελιχθεί σε άνδρα και που, αντί να σου κάνει ξεκάθαρη εξήγηση του τι περιμένει από σένα, έχει επιλέξει να σε χορέψει στο ταψί. Κι εκεί που σε ανάβει, σου πετά ένα παγωμένο κουβά νερό και σε σβήνει σε δευτερόλεπτα. Κι εκεί που περιμένεις ότι είναι όλος δικός σου, αρχίζεις να αναρωτιέσαι αν σημαίνεις το οτιδήποτε σε αυτόν. Οι περιπτώσεις που ταιριάζουν ταμάμ στη συγκεκριμένη συμπεριφορά είναι πολλές και διάφορες, με πιο χαρακτηριστικές τις εξής:

Περνάτε το απίθανο Σαββατοκύριακο στην Πάργα στο εξοχικό σου, κάνετε τα πάντα μαζί, αισθάνεσαι ζευγάρι, και με το που επιστρέφετε τον βλέπεις να είναι πιο ψυχρός κι από το παγόβουνο του Τιτανικού...Κάνετε το τέλειο σεξ, όλο πάθος, σου δείχνει ότι σε θέλει τρελά, και με το που τελειώνετε, αποτραβιέται από δίπλα σου (στην καλή περίπτωση) ή σηκώνεται και από το κρεβάτι και κατεβαίνει κάτω για να αράξει στον καναπέ (στην τραγική περίπτωση)...Μαζί σου είναι εκδηλωτικός, μέσα στις γλύκες και στα φιλιά, σου αποδεικνύει (χμμμμ) πόσο δικό του άνθρωπο σε θεωρεί, κι όμως, σε δημόσιο χώρο δεν σου κρατά καν το χέρι, δεν εκδηλώνει το παραμικρό σήμα ότι είσαι δική του και γενικά, δεν διαφέρει και πολύ από έναν ξένο άνθρωπο...Μπροστά σε γνωστούς και φίλους σου, δε, το πράγμα χειροτερεύει. Από θερμός και αστείος τύπος μεταβάλλεται αυτόματα σε κλειστό, μουντρούχο και ελάχιστα κοινωνικό άτομο, κάνοντας τους όλους να αναρωτιούνται όχι για το κατά πόσο είναι κλειστός, αλλά για το αν αισθάνεται γενικότερα το οτιδήποτε για σένα.Ακόμη και στις λιγότερο σοβαρές περιπτώσεις, ωστόσο, μπορεί να πάθεις το εξής: κάνει τα πάντα για να πάρει το τηλέφωνο σου (αλλά τα πάντα, βάζοντας λυτούς και δεμένους!) και όταν τελικά αποφασίζεις να του δώσεις την ευκαιρία που ζητά εξαφανίζεται! Και ούτε φωνή ούτε ακρόαση...

Και για να μη χαθείς στην περιπτωσιολογία, το επόμενο εκφράζει το σύνολο των ομοιοπαθουσών πληγωμένων καρδιών: σε κάθε περίπτωση που ενώ διαπιστώνεις το Σάββατο ότι έχεις δίπλα σου τον άντρα της ζωής σου και τη Δευτέρα ένα αναίσθητο κωλόπαιδο που δεν δίνει δεκάρα (ή μάλλον ευρώ) τσακιστό για σένα, τότε σίγουρα έχεις, εκτός από ένα κεφάλι σκέτο κόμπο από το μπέρδεμα, και ένα πρόβλημα σοβαρό που πρέπει να αντιμετωπίσεις.
Με θέλει ή όχι; Μοιάζει να αναρωτιέται κάθε πόρος του κορμιού σου, με την αγωνία να συγκεντρώνεται στα χείλη σου, αλλά να αδυνατεί να ξεφύγει από τους κυνόδοντες και να εκτοξευτεί, μαζί με ένα σύνολο αξιοπρεπέστατων κοσμητικών επιθέτων, απευθείας στα μούτρα του. Είναι ντροπαλός και αναποφάσιστος, μπορεί να είναι μία ψύχραιμη και λογική εξήγηση. Ίσως και να έχει περάσει άσχημα στο παρελθόν και να φοβάται την άμεση δέσμευση. Έτσι, με το που νιώσει ότι το πράγμα πάει να σοβαρέψει λίγο παραπάνω από το κανονικό, γίνεται καπνός με συνοπτικές διαδικασίες. Σημείωσε δε, ότι πίσω από την παραπάνω πράξη του μπορεί να μην κρύβεται καμία τραυματική εμπειρία, αλλά απλά να είναι ο τύπος του και μόνο...
Όπως και να έχει το ζήτημα παραμένει. Και εσύ ταλαιπωρείσαι μπλεγμένη σε ένα τριπάκι, που δεν σε οδηγεί πουθενά (εκτός από ένα βήμα πιο κοντά στις πύλες του ψυχιατρείου), μεταξύ της Σκύλλας που λέγεται «τον θέλω, τον θέλω, τον θέλω!» και της Χάρυβδης «μήπως με κοροϊδεύει και είμαι πολύ ζώον τελικά;» Και πίστεψε με δεν σου αξίζει όλο αυτό (και σε καμία γυναίκα φυσικά).
Για αυτό, κάνε μία τελική προσπάθεια. Πιάσε τον και κουβέντιασε το σοβαρά. Δεν σου εγγυώμαι ότι η συζήτηση θα έχει την εξέλιξη που περιμένεις, αλλά σίγουρα θα σου δώσει κάποιες απαντήσεις. Που κι αν είναι οδυνηρές, δεν παύουν να είναι απαντήσεις. Το θέμα είναι να τις λάβεις με τα μάτια ανοιχτά και να έχεις πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού συ το εξής: ότι, ανεξαρτήτως εξήγησης, πρόκειται σίγουρα για ένα άτομο που φοβάται να μοιραστεί, φοβάται να εκδηλωθεί, φοβάται να ζήσει αυτό που μπορείτε να έχετε, φοβάτι γενικά. Και μαζί με τον φόβο έρχεται και η στέρηση - έλλειψη. Συναισθημάτων, κυρίως. Και αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό που δύσκολα διορθώνεται.
Αν θεωρείς ότι μπορείς να μείνεις με ένα τέτοιο αγόρι, έχει καλώς. Από εκεί και πέρα, έχε υπόψη σου ότι θα κινείσαι συνεχώς ανάμεσα στις Συμπληγάδες των δικών σου αισθημάτων και των δικών του δεδομένων. Και μπορεί να μην αποδειχτείς τόσο γρήγορη όσο το περιστέρι, για να περάσεις επιτυχώς από μέσα τους. Αλήθεια, δεν τολμώ να σκεφτώ τι θα συμβεί στην αντίθετη περίπτωση...

Πηγή: marymary gr

 

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

TRAVEL

ΠΑΡΑΞΕΝΑ

ΟΜΟΡΦΙΑ

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

AGORA

ΚΟΥΖΙΝΑ

ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ