Σύμφωνα με την έκθεση, οι διδακτικές ώρες των Ελλήνων εκπαιδευτικών σε σχέση με τον μέσο όρο των μελών του ΟΟΣΑ - αν και τα στοιχεία δεν είναι πάντα συγκρίσιμα μεταξύ των εκπαιδευτικών συστημάτων - έχουν ως εξής:
* Στο δημοτικό: Λιγότερες από 600 ώρες. Ο μέσος όρος στις χώρες – μέλη του ΟΟΣΑ είναι 782 ώρες και η Ελλάδα κατέχει την τελευταία θέση ανάμεσά τους.
* Στο γυμνάσιο: Λιγότερες από 500 ώρες. Ο μέσος όσος είναι 704 ώρες και η Ελλάδα βρίσκεται στην τελευταία θέση.
* Στο λύκειο: Λίγο περισσότερες από 400 ώρες. Ο μέσος όρος είναι 658 ώρες και η Ελλάδα κατέχει την προτελευταία θέση.
Όσον αφορά στην τελευταία κατηγορία αξίζει να αναφερθεί ότι την τελευταία θέση κατέχουν οι Δανοί, που έχουν μόλις 377 διδακτικές ώρες, αλλά αυτό σχετίζεται με την εντελώς διαφορετική φιλοσοφία του εκπαιδευτικού συστήματος στο τελικό στάδιο πριν την ανώτατη εκπαίδευση.
Όπως φαίνεται από την έκθεση, οι Ελληνες δάσκαλοι στα δημοτικά έχουν πολύ περισσότερες ώρες διδασκαλίας από αυτές των καθηγητών γυμνασίου και λυκείου και προσεγγίζουν περισσότερο το μέσο όρο του ΟΟΣΑ.
Οι δάσκαλοι είθισται να διδάσκουν περισσότερες ώρες από τους εκπαιδευτικούς στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, αν και η απόκλιση ποικίλει ανά χώρα. Σε Τσεχία, Γαλλία, Ελλάδα και Ισραήλ οι δάσκαλοι έχουν τουλάχιστον 30% περισσότερο διδακτικό χρόνο από τους καθηγητές Γυμνασίου.
Αντίθετα, η απόκλιση δεν ξεπερνά το 3% σε Πολωνία και ΗΠΑ, ενώ δεν υφίσταται καν σε Βραζιλία, Χιλή, Δανία, Εσθονία, Ουγγαρία, Ισλανδία, Σκοτία και Σλοβενία. Σε Αργεντινή, Βρετανία και Μεξικό καταγράφονται αντίθετες τάσεις, με λιγότερες διδακτικές ώρες στα δημοτικά σε σχέση με τα γυμνάσια.
Στα γυμνάσια της χώρας καταγράφεται επίσης ο χαμηλότερος ημερήσιος μέσος όρος διδακτικών ωρών, με τρεις ή λιγότερες ώρες. Αντίστοιχες τιμές συναντώνται σε Ινδονησία, Ιαπωνία, Κορέα, Πολωνία και Ρωσία. Στον αντίποδα, ξεπερνά τις πέντε ώρες σε Αργεντινή, Χιλή, Μεξικό και ΗΠΑ (οι χαμηλοί μέσοι όροι οφείλονται στον συνυπολογισμό εκπαιδευτικών ειδικών μαθημάτων και κλάδων με λίγες διδακτικές ώρες).
Στις περισσότερες χώρες υπάρχει θεσπισμένος ελάχιστος αριθμός διδακτικών ωρών και ωρών ενασχόλησης ανά εβδομάδα, ώστε να δικαιούται πλήρη αμοιβή ο εκπαιδευτικός, με εξαίρεση τη Σουηδία. Σε κάποιες χώρες, υπάρχει και πρόβλεψη για τις ελάχιστες ώρες παρουσίας στους χώρους διδασκαλίας.
