Είναι όμως έτσι;
Ας είμαστε ειλικρινείς: Όταν λέμε, ας μην ασχοληθούμε με τη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου», δεν το εννοούμε στ’ αλήθεια... Προφανώς και δεν θα κρίνουμε την εξέλιξη μιας σχέσης από μία χειρονομία ή την απουσία της, στη γιορτή των ερωτευμένων, αλλά η αλήθεια είναι πως αν μας θυμηθεί, αν κάνει και την πιο μικρή χειρονομία θα μας πλημμυρίσει χαρά.
Αν από την άλλη ο αγαπημένος σου αγνοήσει αυτή τη γιορτή εντελώς, πώς θα νιώσεις;
Στην καλύτερη εκδοχή ένα απλό τσίμπημα, όταν η συνάδελφος σου στο διπλανό γραφείο θα σου διαβάζει με βουρκωμένα μάτια την ερωτική κάρτα που της έστειλε ο καλός της, μαζί με ένα υπέροχο μπουκέτο λουλούδια...Ακόμα και αν έχετε συζητήσει για αυτή τη γιορτή με τον αγαπημένο σας και έχετε συμφωνήσει μεταξύ σας να αγνοήσετε τη μέρα των ερωτευμένων, μποϊκοτάροντας τον άκρατο καταναλωτισμό, θα ήταν πιο ειλικρινές αν ομολογούσαμε πως οι περισσότερες νιώθουμε κάπως περίεργα του Αγίου Βαλεντίνου. Παρότι γνωρίζουμε το ισχυρό μάρκετινγκ που κρύβεται από πίσω, είναι πιθανό να απογοητευτούμε:
- Αν δεν έχει γίνει η ελάχιστη προσπάθεια.
- Αν και είναι απίθανο να τον αντιμετωπίσουμε κατά πρόσωπο, θα φανεί και πάλι στη συμπεριφορά μας – όπως το ότι θα είμαστε κακόκεφες και σιωπηλές
- Μπορεί αυτό να σε κάνει να νιώσεις ότι σε θεωρεί δεδομένη. Ακόμα χειρότερο, ίσως, είναι το κακό δώρο που δεν είναι καν κολακευτικό.
Τι δεν θέλουμε σίγουρα…
> Μια κάρτα που αγόρασε βιαστικά και μας τη δίνει το βράδυ του Αγίου Βαλεντίνου.
> Λουλούδια μαδημένα που έκοψε από τον κήπο του γείτονα.
> Εισιτήρια για τη συναυλία του αγαπημένου του συγκροτήματος.
> Εσώρουχα στο νούμερο που φορούσαμε όταν πρωτογνωριστήκαμε.
> Μετρητά για να διαλέξουμε μόνες μας το δώρο.
> Οτιδήποτε πρακτικό (ακόμα κι αν είναι μια φόρμα για κέικ σε σχήμα καρδιάς).
