Eνδοοικογενειακή Βία: Όταν η βία ζει…στο σπίτι!

  • Παρασκευή, 27 Ιουλίου 2012 19:11

 

ΓΡΑΦΕΙ  η ΓΙΩΤΑ ΤΑΜΤΑΜΗ*

Η βία δεν έχει χρώμα, κουλτούρα, χώρα, ήπειρο, κοινωνικό και οικονομικό status. Είναι μια μάστιγα που εξαπλώνεται ραγδαία σε όλον τον πλανήτη και που πλήττει, ιδιαίτερα, γυναίκες και ανήλικα κορίτσια ακόμα και μέσα στο ίδιο τους το σπίτι!

 

Η οικογενειακή και συντροφική βία, προκαλείται από σεξιστικές συμπεριφορές και αντιλήψεις και βασίζεται στις διακρίσεις ανάμεσα στα φύλα. Ήδη από τη δεκαετία του 1960, έχει μπει στο επίκεντρο της προσοχής και των διεκδικήσεων του γυναικείου και φεμινιστικού κινήματος. Τα αποτελέσματα αυτών των διεκδικήσεων είναι εμφανή σήμερα από την ύπαρξη και ισχύ νόμων και μέτρων κατά της βίας και από την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης. Ωστόσο το πρόβλημα του φόβου των γυναικών να «μιλήσουν» για τη βία στο σπίτι εξακολουθεί και σήμερα να αποτελεί τον κανόνα

Πολυάριθμες μελέτες καταλήγουν σε πολυάριθμα συμπεράσματα και στατιστικά στοιχεία. Κοινός παρανομαστής όλων; Το φύλο.

Ενδοοικογενειακή βία

Σωματική-ψυχολογική-οικονομική βία

Η βία στην οικογένεια έχει διάφορες μορφές. Ασφαλώς, η πιο φανερή και η πιο επικίνδυνη μορφή βίας είναι η σωματική. Παρόλα αυτά, μορφή βίας μπορεί να είναι η λεκτική και η ψυχολογική βία.

Περιπτώσεις ψυχολογικής βίας έχουμε:

Όταν ο άντρας ελέγχει την κάθε κίνηση της συζύγου του και κατακρίνει τις σχέσεις της με τους άλλους ανθρώπους.Όταν την απομονώνει κοινωνικά από φίλους και συγγενείςΌταν συστηματικά την ταπεινώνει και την υποτιμά, όταν την εκβιάζει και την εξευτελίζειΌταν την απειλεί ότι θα της πάρει τα παιδιάΌταν την διαβεβαιώνει ότι δεν μπορεί να τα καταφέρει μόνη της και ότι χωρίς αυτόν δεν πρόκειται να τα βγάλει πέρα

Η βία μπορεί επίσης να είναι και οικονομική. Πότε συμβαίνει αυτό;

Όταν ο άντρας θέλει να έχει τον έλεγχο των εσόδων και των εξόδων της συζύγου τουΌταν θέλει να διαχειρίζεται εκείνος τα έσοδα τηςΌταν θέλει τη σύζυγο του να είναι οικονομικά εξαρτημένη από αυτόν

Η κακοποίηση δεν οφείλεται στη φτώχια και την ανεργία!

Οι άνδρες που κακοποιούν τις γυναίκες τους ανήκουν σε όλα τα κοινωνικά στρώματα. Απλώς, αυτοί που ανήκουν στα ανώτερα κοινωνικά στρώματα, έχουν τον τρόπο να καλύπτονται.

Η κακοποίηση δεν οφείλεται στο πότο.

Οι γυναίκες δεν κακοποιούνται μόνο από άνδρες που πίνουν ή έχουν πρόβλημα αλκοολισμού. Ούτε βέβαια, όλοι οι άνδρες που πίνουν κακοποιούν τις συντρόφους τους. Το ποτό προσφέρει απλώς, ένα καλό άλλοθι για να απαλλαγούν από την ευθύνη τους. Αν ένας μεθυσμένος κάνει οποιαδήποτε άλλη εγκληματική πράξη δεν απαλλάσσεται αλλά τιμωρείται από το νόμο!

Η βία στην οικογένεια είναι ένα πολύ διαδεδομένο φαινόμενο, ειδικά στην εποχή μας, που η ανθρώπινη ελευθερία και αξιοπρέπεια χάνουν όλο και περισσότερο την αξία τους. Ασκείται από τους ισχυρότερους προς τους πιο αδύναμους. Οι δράστες είναι συνήθως άνδρες και τα θύματα γυναίκες, ηλικιωμένοι και παιδιά.

Η βία κατά των γυναικών εκδηλώνεται, κάθε φορά, με πολλές και διαφορετικής βαρύτητας εγκληματικές πράξεις. Δυστυχώς, αν αυτές οι πράξεις συνέβαιναν έξω από το σπίτι θα τιμωρούνταν από τον νόμο και θα καταδικάζονταν από το κοινωνικό σύνολο χωρίς ενδοιασμούς.

Η βία εκτός από σωματική, μπορεί να είναι ψυχολογική ή/και οικονομική. Η ψυχολογική ή οικονομική βία δεν καταλήγουν πάντα και σε σωματική. Όμως, μια σωματικά κακοποιημένη γυναίκα έχει σίγουρα κακοποιηθεί και ψυχολογικά.

Τα στάδια του κύκλου αυτής της βίας είναι τα εξής:

ΕπίθεσηΜετάνοιαΣυγγνώμηΦροντίδα του θύματοςΥποσχέσεις ότι δεν θα επαναληφθείΠερίοδος συμφιλίωσης και εξιλέωσηςΕπίθεση

Η σωματική βία φτάνει έως το βιασμό και τη σεξουαλική κακοποίηση, σε ορισμένες περιπτώσεις και το φόνο.

Στην Ελλάδα, μία στις δύο γυναίκες που δολοφονούνται κάθε χρόνο είναι θύματα τωρινού ή πρώην συντρόφου τους, ενώ μία στις πέντε γυναίκες υπήρξε θύμα ξυλοδαρμού, τουλάχιστον μια φορά, από τον άνδρα της.

Οι άνδρες που κακοποιούν τις γυναίκες τους ανήκουν σε όλα τα κοινωνικά στρώματα. Ωστόσο, σύμφωνα με τα στοιχεία του Κέντρου Υποδοχής Κακοποιημένων Γυναικών Αθήνας, οι απόφοιτοι τεχνολογικής εκπαίδευσης έρχονται πρώτοι στη σωματική κακοποίηση, σε ποσοστό που φτάνει το 100%, ενώ ακολουθούν αυτοί της πανεπιστημιακής, με ποσοστό 78,9%!

Όπως σημειώνεται στην έκθεση, η συμπεριφορά του δράστη αποδίδεται καταρχήν σε κοινωνικά αίτια, ενώ σε ελάχιστες περιπτώσεις οφείλεται σε ψυχοπαθολογικά προβλήματα.

Οι γυναίκες κάνουν πολλές προσπάθειες να σταματήσουν να είναι θύματα βίας. Πολλές φορές δεν τα καταφέρνουν και καταλήγουν να αυτο-απομονώνονται. Κυριεύονται από αισθήματα ντροπής και ενοχής, αισθάνονται οι ίδιες υπεύθυνες για ό,τι τους συμβαίνει.

Όποιος γνωρίζει μια γυναίκα που κακοποιείται από τον άνδρα της, πρέπει να την ενθαρρύνει και να την προτρέψει να σταματήσει να το δέχεται, να ζητήσει βοήθεια από ειδικούς και να απευθυνθεί στην αστυνομία. Ακόμα και αν οι αστυνομικοί τη συμβουλέψουν να μην προχωρήσει και να συμβιβαστεί με τον άνδρα της (διότι έχουν καταγραφεί πολλά τέτοια περιστατικά) δεν πρέπει να το κάνει. Το πρόβλημα σχεδόν ποτέ δεν λύνεται από μόνο του!

  *η κ. Ταμτάμη είναι ψυχολόγος, απόφοιτη τμήματος Ψυχολογίας Παν/μίου Κρήτης, Μ.Sc. Κοινωνιολογίας Παν/μίου Αιγαίου. Υπεύθυνη του προγράμματος Σχολές Γονέων στο νομό Λέσβου.

Εργάζεται στο ιδιωτικό της γραφείο που βρίσκεται στην οδό Θεοδώρου Αλκαίου 6,πλησίον ναού Αγίου Ιωάννη Καλυβίτη, Μυτιλήνη

Τηλ. επικοινωνίας:6945199064

Η Γιώτα Ταμτάμη αρθρογραφεί στο «htpps://www.lesvosreport.gr» κάθε Πέμπτη.

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

TRAVEL

ΠΑΡΑΞΕΝΑ

ΟΜΟΡΦΙΑ

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

SHOWBIZ

ΚΟΥΖΙΝΑ

ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ