Το 1997 η κυβέρνηση διατύπωσε τη σκέψη να μην εφαρμόσουμε τη θερινή ώρα ώστε να συγκλίνουμε «ωρολογιακώς» με την κεντρική Ευρώπη, αλλά πρυτάνευσαν σοφότερες σκέψεις. Σήμερα γύρω στις 70 χώρες εφαρμόζουν το μέτρο. Στην Ε.Ε. ως το 1996 κάθε χώρα έκανε τα δικά της, εμείς για παράδειγμα εφαρμόζαμε τη χειμερινή ώρα τον Σεπτέμβριο. Μετά ανέλαβαν οι Βρυξέλλες και η χειμερινή ώρα ισχύει από την τελευταία Κυριακή του Οκτωβρίου. Η θερινή ώρα ισχύει από την τελευταία Κυριακή του Μαρτίου. Μάλιστα η αλλαγή της ώρας είναι κατοχυρωμένη με κοινοτική οδηγία (2000/C 337 Ε/18).
Η ώρα Γκρίνουιτς δεν αλλάζει γι' αυτό το καλοκαίρι η Ελλάδα είναι 3 ώρες και το χειμώνα 2 ώρες μπροστά από το Γκρίνουιτς. Η «κανονική» ώρα θεωρείται η χειμερινή ενώ η τεχνητή-θερινή (ανθρώπινη παρέμβαση) γίνεται εν όψει καλοκαιριού στα τέλη Μαρτίου. Φυσικά δεν προσαρμόζονται όλες οι χώρες στην αλλαγή ώρας. Το «παιχνίδι» με τις ώρες δεν το παίζουν οι χώρες που βρίσκονται κοντά στον Ισημερινό, όπου η μέρα διαρκεί 12 ώρες και η νύχτα άλλες τόσες. Αντίθετα, όσο πιο κοντά κατευθύνεται κανείς προς τους Πόλους τόσο περισσότερο ηλιακό φως είναι διαθέσιμο κατά τις πρωινές και βραδινές ώρες. Επίσης, άλλο πρόγραμμα ακολουθούν οι Βορειοαμερικανοί, άλλο οι Ευρωπαίοι, άλλο οι Νοτιοαμερικανοί.
Η επίσημη ονομασία στην Ελλάδα είναι η «θερινή» και η «χειμερινή» ώρα. Οι Αγγλοσάξονες, προτιμούν το εφετζίδικο Daylight Saving Time, που στα ελληνικά δημιουργεί το μάλλον άσχημο ακρωνύμιο ΧΕΗΦ, αν το μεταφράσουμε στο «Χρόνος Εξοικονόμησης Ηλιακού Φωτός».
