Ο Αϊ Γουέι Γουέι μίλησε με συγκίνηση για την Ελλάδα που «άνοιξε την αγκαλιά της για να τους (σ.σ. τους πρόσφυγες) δεχθεί. Όχι να τους αρνηθεί. Αλλά να σώσει τις ζωές τους. Αισθάνομαι πολύ υπερήφανος γι’ αυτό. Διότι μια χώρα υπερασπίζεται τις πανανθρώπινες αξίες».
«Η προσφυγιά δεν σταματά ποτέ» είπε ο Κινέζος καλλιτέχνης και ανθρωπιστής. «Δεν είναι κάτι καινούργιο. Αλλά αυτή τη στιγμή, στην Ελλάδα έχει πάρει ιστορικές διαστάσεις. Η έντασή της είναι μεγαλύτερη από κάθε άλλη φορά. Όμως στον 21ο αιώνα δεν μπορούμε να επιτρέπουμε αυτές τις καταστάσεις» πρόσθεσε. «Πρέπει όλοι οι άνθρωποι να κατανοήσουν τι πραγματικά συμβαίνει, να βοηθήσουν την Ελλάδα και το πιο σημαντικό, να σώσουν την Ελλάδα». Την ίδια στιγμή «πρέπει όλοι να βοηθήσουν τους πρόσφυγες να αποκτήσουν ένα νέο μέλλον».
«Γι’ αυτό βρίσκομαι εδώ. Διότι είχα την εμπειρία μιας τέτοιας δραματικής κατάστασης» τόνισε ο Αϊ Γουέι Γουέι, του οποίου το ταξίδι στη Μυτιλήνη ήταν προϊόν προσεκτικής προετοιμασίας και οι εμπειρίες που αποκόμισε τον οδήγησαν στην απόφαση να δημιουργήσει μόνιμο στούντιο στο νησί, όπου φέτος αναμένεται να συναντηθούν φοιτητές του από την Κίνα και τη Γερμανία και να συμπράξουν καλλιτεχνικά.
Ο Αϊ Γουέι Γουέι στη Μυτιλήνη
Ο Αϊ Γουέι Γουέι τόνισε την απόφασή του να επικοινωνήσει με όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους για ό,τι συμβαίνει στη Μυτιλήνη, χρησιμοποιώντας όλες τις μορφές της Τέχνης, αλλά και τα κοινωνικά δίκτυα. «Η σπουδαία Τέχνη έρχεται από εκεί που δοκιμάζονται υψηλές αξίες, η ανθρώπινη αξιοπρέπεια» είπε και πρόσθεσε ότι σε αυτή την ιστορική στιγμή θέλει να εμπλακεί ως καλλιτέχνης για να γίνει συνείδηση της διεθνούς κοινής γνώμης ό,τι δοκιμάζεται στη Λέσβο, δηλ. οι πανανθρώπινες αξίες. «Κάνω την προσπάθειά μου ως άτομο, ως πολίτης, ως καλλιτέχνης. Με το έργο μου υποστηρίζω τις πιο σημαντικές από τις ανθρώπινες αξίες. Αυτή είναι η καλλιτεχνική μου προσπάθεια, στην οποία κάθε φορά αφοσιώνομαι με όλες μου τις δυνάμεις».
Αναφερόμενος στο μνημείο που έχει αποφασίσει να δημιουργήσει και να δωρίσει στο δήμο Μυτιλήνης, σημείωσε ότι «τα μνημεία χρειάζονται για να υπενθυμίζουν στους ανθρώπους, για τη μνήμη. Αυτό δεν θα είναι μνημείο αποθανόντων, αλλά ένα μνημείο όπου θα τιμάται η ανθρώπινη προσπάθεια και δοκιμασία». Θα τιμάται η προσπάθεια των παιδιών, των γυναικών και των ανδρών, των ηλικιωμένων που «θυσιάζουν τα πάντα για ένα αβέβαιο μέλλον. Κανένας τους δεν έρχεται για να μεταναστεύσει. Είναι άνθρωποι που φθάνουν υπό εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες για να σώσουν τις ζωές τους» κατέληξε ο Αϊ Γουέϊ Γουέϊ.
