Έχουμε κυβέρνηση που λατρεύει τους ανέργους, τις καθαρίστριες και τους μετανάστες

Εδώ και πολύ καιρό σπάω το κεφάλι μου να καταλάβω για ποιον λόγο αυτή η κυβέρνηση λατρεύει τις καθαρίστριες, για ποιο λόγο η κυβέρνηση αυτή σχεδόν χαίρεται όταν ακούει για λουκέτα και ανέργους. 

Αρχικά υπήρχε η σκέψη ότι πρόκειται για την γνωστή απέχθεια της καφενόβιας περιθωριακής αριστεράς σε κάθε τι παραγωγικό. 

Στο μίσος της για τον κόσμο της εργασίας (κάποτε ενοχοποιούσαν τον εργαζόμενο ως “υποταγμένο” στο κεφάλαιο και στο αφεντικό του), στην επιχειρηματικότητα, όπου προκόβει ο πιο άξιος. 

Στον δικό της κόσμο στην εκσυγχρονισμένη μορφή της δικτατορίας του προλεταριάτου, θα πρέπει να επιβιώνει, όποιος πάει με τα νερά του συστήματος τους. Όχι να προκόβει, απλώς να επιβιώνει. Γιατί αν προκόψει, μπορεί να τολμήσει να σηκώσει κεφάλι και να κάνει την δική του “αντεπανάσταση” απέναντι στην πολιτιστική επανάσταση του κάθε Φίλη και Μπαλτά, της κάθε Θεανώς και Τασίας. 

Σοκάρει ο απροκάλυπτος κυνισμός με τον οποίο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ (η αλήθεια είναι ότι οι ΑΝΕΛ φυλάχθηκαν από την κακοτοπιά και ο Καμένος προτίμησε να κάνει βόλτες με το ελικόπτερο στο Καστελόριζο) μίλησε για το ενδεχόμενο εκατοντάδες δημοσιογράφοι, τεχνικοί, ηθοποιοί να μείνουν στον δρόμο.

Σοκάρει όμως τους λογικούς ανθρώπους που δεν έχουν εντρυφήσει στο τι είναι και στο τι έχει σκοπό να κάνει αυτή η κυβέρνηση. 

«Ας κλείσουν» είπε ξεδιάντροπα ο συνδικαλιστής εκπαιδευτικός, γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ, που δεν ξέρει τι σημαίνει να κοπιάζεις για να βγάζεις το ψωμί σου. Για την Γεροβασίλη που είναι του ιδιωτικού τομέα, αυτού που όλο και κάτι τσίμπαγε από το κράτος, οι σταθμοί είναι σαν τα αυθαίρετα: βάζεις την μπουλντόζα και τα γκρεμίζεις με ότι έχουν μέσα… 

Δεν είδαμε την κ. Γεροβασίλη να ζητά την κατεδάφιση κανενός αυθαίρετου στη Μύκονο, ούτε στην Αράχοβα. Άσε που ελπίζει ότι πολλοί από όσους απολυθούν, θα τρέξουν στο γραφείο της να υποκλιθούν και να ζητήσουν συστατική επιστολή για τους νέους καναλάρχες… 

Και έχουν το θράσος να λένε ότι αφού οι επιχειρηματίες βάζουν ασπίδα τους εργαζόμενους, κακό του κεφαλιού τους (των εργαζόμενων φυσικά). Είναι η μεγαλύτερη ομολογία ότι συμπράττει η κυβέρνηση στο σκοτεινό σχέδιο των παλιών καναλαρχων (εάν υπάρχει) να ξεμπερδέψουν με τους εργαζόμενους που είχαν “φορτωθεί” στην εποχή της ευημερίας… 

Χωρίς καμία διάθεση υποτίμησης των καθαριστριών, δεν είναι τυχαίο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θεοποίησε αυτή την κατηγορία εργαζομένων. Ο λόγος είναι ότι (θεωρητικά) είναι το πιο χαμηλό, σε επίπεδο αμοιβής, προσόντων, μόρφωσης στρώμα εργαζομένων. Πιο κάτω πάνε μόνο οι εργάτες γης, που πια είναι Πακιστανοί, Ινδοί, Βούλγαροι και σπανιότερα Αλβανοί. Που δεν ψηφίζουν εξάλλου, προς το παρόν τουλάχιστον. 

Η Κυβέρνηση θέλει να είμαστε όλοι καθαρίστριες ή απλήρωτοι εργαζόμενοι ή άνεργοι. Μόνο έτσι πιστεύει ότι μπορεί να μας ελέγξει. Μόνο έτσι μπορεί να μας έχει για πάντα στο “βρακί” της. 

Και το συσσίτιο στις περιπτώσεις αυτές είναι επίσης ευπρόσδεκτο… Θα μοιράζει επιδόματα και συσσίτια και θα κυβερνά. Η κυβέρνηση αυτή είναι εχθρός της μόρφωσης, είναι εχθρός της προόδου, είναι εχθρός της παραγωγικότητας είναι εχθρός όλων εκείνων που κοιτάζουν μπροστά και ψηλά. Η κυβέρνηση αυτή μας θέλει όλους χαμηλά, γιατί μόνο έτσι μπορεί να μας κάτσει καβάλα στο λαιμό. Και δεν το βλέπεις μόνο με τους εργαζομένους στους τηλεοπτικούς σταθμούς. Είναι και ο άρρωστος διεθνισμός. Που η κάθε διάβρωση της εθνικής ταυτότητας είναι άθλος για την Αριστερά αυτή. Ο διεθνισμός και ο κομπλεξισμός απέναντι στην αγάπη για την πατρίδα, είναι η ιδεολογία. 

Μας βρίζει ο Σκοπιανός; Θεός! Θέλει και την υπόλοιπη Κύπρο ο «σύντροφος» Ακιντζί; Να την πάρει, να την πάρει. Θέλει το μισό Αιγαίο ο Ταγίπ; Να του το δώσουμε να γίνουμε αδέλφια. 

Το ένα κομμάτι ψωμί στον Σύρο, το ένα ράντζο στον Ιρακινό δεν δίνονται από αλτρουισμό. Ο πόθος είναι να έρθουν χιλιάδες εδώ και να μείνουν. Ίσως αποκτήσουν και δικαίωμα ψήφου. Τότε θα μπει και το κοράνι στα σχολεία, θα διδασκόμαστε και για τους ήρωες της Οθωμανική αυτοκρατορίας. Και τελικά έτσι εκδικούνται τον ελληνικό λαό. Που χρειάστηκε να τον εξαπατήσουν για να αποσπάσουν την ψήφο του και να βγουν από την αφάνεια. Η συνταγή είναι κλασσική: αν δεν αλλάζει μυαλά ο λαός, αλλάζουμε τον λαό… 

Τελικά είναι μια κυβέρνηση, που έχει για ίνδαλμα τις καθαρίστριες, τους αγράμματους και ημιμαθείς, τους τελειωμένους, τους μπαχαλάκηδες, που θεοποιεί τους μετανάστες και τους πρόσφυγες, που θαυμάζει κρυφά τους κάθε λογής παλαβούς τζιχαντιστές που τους θεωρεί πρωτοπόρους του αντιιμπεριαλιστικού αγώνα, που δεν κατόρθωσαν να κάνουν οι ίδιοι. Που λατρεύει να υποδέχεται στην αριστεροσύνη της αγκαλιάς της, όλο και περισσότερους ανήμπορους και παραδομένους ανέργους και απελπισμένους. 

Είναι το τέρας που δεν επιβιώνει αλλιώς. Θέλει όλο και πιο πολλούς ανέργους, καθαρίστριες, μετανάστες.

 

* Του Γιώργου Πετράκη (mignatiou.com)