Υβριδικό το αυτοκίνητο, με ένζυμα το απορρυπαντικό, φιλική προς το περιβάλλον η σακούλα, αλλά μη νομίζεις ότι με αυτά θα σώσεις το περιβάλλον. Οι τεχνολογίες που θα φέρουν την επανάσταση σε αυτό τον τομέα είναι ακόμα στο εργαστήριο. Ή λίγο πιο κοντά...
WikiCells
Τη Wikipedia τη ξέρεις, τα WikiLeaks τα ακούς κάθε τρεις και λίγο, ώρα να μάθεις και τα WikiCells. Είναι ένα είδος πλαστικού που είναι φιλικό προς το περιβάλλον και μπορεί να χρησιμέψει ως υλικό συσκευασίας. Η ιδέα είναι του David Edwards, καθηγητή στο Χάρβαρντ, που σκέφτηκε ότι το πρόβλημα με τα πλαστικά μπουκάλια και τις σακούλες δεν είναι ότι τα πετάμε αλλά ότι τα παράγουμε ώστε να είναι ανθεκτικά. Και μπορεί να φέρει την επανάσταση στη συσκευασία και την ανακύκλωση. Το εξωτερικό περίβλημα των WikiCells αποτελείται από μια πολύ λεπτή φυσική μεμβράνη ενώ στο εσωτερικό υπάρχει μια δεύτερη πιο ισχυρή στιβάδα που είναι βιοδιασπώμενη και εδώδιμη. Έτσι το αναψυκτικό σου όχι μόνο πίνεται αλλά τρώγεται κιόλας.
Arboform
Ακόμα ένα είδος συσκευασίας με πράσινες ευαισθησίες. Μην τρομάξεις από το όνμα του, δεν είναι υλικό από το Star Trek. To Arboform μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή επίπλων, κοσμημάτων, παιχνιδιών και άλλων αντικειμένων με μια μικρή διαφορά. Μοιάζει με φυσικό ξύλο. Έτσι όχι μόνο δε δημιουργεί απορρίμματα που μένουν στο περιβάλλον για δεκαετίες όταν το πετάξεις άλλα μπορεί να συμβάλλει στη μείωση της κατανάλωσης ξυλείας. Δύο σε ένα δηλαδή γιατί και τα πραγματικά πράσινα προϊόντα ακολουθούν τους κανόνες μάρκετινγκ.
BacillaFilla
Εδώ δε γελάει κανείς. Αν ποτέ στη ζωή σου χρειαστείς το BaccilaFilla -προφέρεται και μπακιλαφίλα- σημαίνει ότι ο εργολάβος που σου έφτιαξε το σπίτι σε έκλεψε στα μπετά, έγινε σεισμός (όχι τίποτα φοβερό, 2 -3 ρίχτερ) και το σαλόνι σου γέμισε ρωγμές. Για να μην το γκρεμίσεις, λοιπόν, το Πανεπιστήμιο του Νιούκαστλ έφτιαξε αυτό το περίεργο υλικό που βασίζεται σε ένα βακτήριο. Το βακτήριο διεισδύει στις ρωγμές, πολλαπλασιάζεται εκκρίνοντας μια κολλώδη ουσία που συμπληρώνει το κενό και σταθεροποιεί τα ντουβάρια. Κάτι σαν βιολογική κόλλα. Υποθέτω, η μέρα που θα πάμε στο βιολογικό τσιμέντο δεν είναι μακριά!
Fukushima Plates
Και επειδή καμιά φορά ο σεισμός συνοδεύεται από τσουνάμι, το τσουνάμι καταστρέφει πυρηνικά εργοστάσια και αυτά διαρρέουν ραδιενέργεια στο περιβάλλον είναι χρήσιμο να ξέρεις αν το σούσι που τρως έχει αποδεκτά επίπεδα ραδιενέργειας ή όχι. Τα πιάτα Φουκουσίμα είναι ιδέα ενός σχεδιαστή ονόματι Μιλς Φέρμπερ έχουν ενσωματωμένο μετρητή ραδιενέργειας και με διακριτικό τρόπο σε ενημερώνουν για την ασφάλεια του γεύματος. Ένας άσπρος δακτύλιος στο πιάτο ίσον αποδεκτά επίπεδα ραδιενέργειας, δύο δακτύλιοι ίσον αυξημένα επίπεδα ραδιενέργειας και ένας ροζ δακτύλιος σημαίνει καρκίνος. Η μοριακή γαστρονομία στα καλύτερα της!
Τηλέφωνο - μικροσκόπιο
Άλλο ένα καλό γκάτζετ για να έχεις μαζί σου σε εστιατόρια και ταβέρνες. Αν το πυρηνικό ατύχημα είναι μια πολύ μακρινή πιθανότητα, μπορείς να ανησυχείς για κολοβακτηρίδια στο γεύμα σου. Το τηλέφωνο - μικροσκόπιο αποτελείται από ένα φακό (προϊόν έρευνας στο UCLA) που προσαρμόζεται στο κινητό σου και το μετατρέπει σε ένα μικροσκόπιο φθορισμού ελέγχοντας την ύπαρξη βακτηρίων E. coli. Έτσι μπορείς να ξέρεις ανά πάσα στιγμή αν τα χόρτα σου τα είχε κατουρήσει σκύλος πριν τα μαζέψουν ή τα ψάρια τα έπιασαν δίπλα από ξενοδοχείο. Με μόνο 10 δολάρια, τι έχεις να χάσεις; Προτιμότερο είναι να τρέχεις στην τουαλέτα;
Εκτός συναγωνισμού - E. chromi
Εδώ έχουμε μια κλασσική περίπτωση design meet application. Γιατί τα κολοβακτηρίδια δεν είναι μόνο επιβλαβή αλλά μπορούν να χρωματίσουν τα κακάκια σου, να δώσουν χρώμα στη λεκάνη σου και να σε γλυτώσουν από επισκέψεις στο γιατρό. Πως; Καταρχήν πρέπει να πιεις ένα ποτό σαν γάλα που περιέχει τα βακτήρια ώστε να περάσουν από το πεπτικό σου σύστημα. Εκεί θα αντιδράσουν με διάφορους παράγοντες για να χρωματίσουν καταλλήλως τα κόπρανα σου. Μοβ για τη σαλμονέλα, γαλάζιο για διάφορα σκουλήκια, πράσινο για τον καρκίνο του εντέρου, κίτρινο για την κολίτιδα, μπορντό για τον ροταϊό (οξεία γαστρεντερίτιδα). Η διάγνωση, φυσικά, γίνεται στη τουαλέτα!
Πηγή: oneman.gr
