Ψήφιση Ασφαλιστικού: Πόσο κοντά είναι οι κάλπες;

 

Η εσπευσμένη κατάθεση του νομοσχεδίου για το Ασφαλιστικό και η ψήφιση του με συνοπτικές διαδικασίες, εγείρουν ερωτήματα για τις κυβερνητικές προθέσεις. Όπως έχουν επισημάνει έγκυροι σχολιαστές η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επιθυμεί να εμφανιστεί στο Eurogroup της Δευτέρας έχοντας τακτοποιήσει ένα τόσο σημαντικό θέμα, που οι προηγούμενες κυβερνήσεις –λόγω πολιτικού κόστους- το αντιμετώπιζαν αποσπασματικά με εμβαλωματικές λύσεις.

Συγχρόνως εμφανίζεται η ελληνική κυβέρνηση συνεπής προς την υποχρέωση που ανέλαβε το καλοκαίρι του 2015 απέναντι στους δανειστές με το τρίτο μνημόνιο, μια υποχρέωση που την έθεσε στην κρίση του ελληνικού λαού που την επιδοκίμασε με την ψήφο του.

Τίθεται βέβαια το ερώτημα κατά πόσον αυτή η ενέργεια είναι μονομερής, κάτι δηλαδή που μπορεί να προκαλέσει την αντίδραση των δανειστών, καθώς ενδεχομένως κάποια μέτρα να θεωρηθούν από την πλευρά τους ατελέσφορα.

Νομίζω πως αυτό θα συμβεί αν υπάρξει εμπλοκή στο θέμα του μηχανισμού ελέγχου, οπότε αυτή η διαφωνία θα λειτουργήσει επικουρικά. Σε καμία περίπτωση όμως – αν τα πράγματα εξελιχθούν ομαλά και στα υπόλοιπα εκκρεμή θέματα- δεν θα προβάλλουν αντιρρήσεις οι δανειστές στις ρυθμίσεις του Ασφαλιστικού.

Και εδώ ακριβώς βρίσκεται η ουσία της εσπευσμένης ψήφισης του. Επιδιώκει η ελληνική κυβέρνηση με αυτήν την πρωτοβουλία  να υπογραμμίσει την ιδιοκτησία της επί του προγράμματος, χαράσσοντας συγχρόνως την κόκκινη γραμμή της. Δηλαδή, απευθυνόμενη στο εγχώριο ακροατήριο, δηλώνει την συνέπεια της στην ψήφο του Σεπτεμβρίου του 2015 και στους δανειστές ξεκαθαρίζει πως επιπρόσθετα μέτρα βρίσκονται εκτός πλαισίου της υπογραφείσας συμφωνίας.

Και τι γίνεται στην περίπτωση που τον ΔΝΤ επιμένει στις απαιτήσεις του; Τι θα κάνει η ελληνική κυβέρνηση αν ο Σόιμπλε δεν δεχτεί συζήτηση για την επιμήκυνση του χρέους τώρα; Νομίζω πως τότε νομιμοποιείται πολιτικά να προσφύγει στην κάλπη και να θέσει στην κρίση του ελληνικού λαού τα νέα δεδομένα. Το έκανε μετά την ψήφιση του τρίτου μνημονίου, κάτι που της έδωσε το δικαίωμα να υποστηρίζει, στην συνέχεια, βασίμως : « μην διαμαρτύρεστε για τα μέτρα. Τα γνωρίζατε όταν μας ψηφίζατε.» 

Συνεπώς, έτσι αποτυπώνεται η βούληση των κυβερνώντων να εφαρμόσουν τα όσα συμφωνήθηκαν και τίποτα παραπάνω. Το δραματικό χθεσινό mail Τσακαλώτου, πως καμία ελληνική κυβέρνηση δεν πρόκειται να ψηφίσει μέτρα 9 δισ., φανερώνει όχι μόνον την κρισιμότητα της κατάστασης αλλά και τις επόμενες κινήσεις της συγκυβέρνησης. Συγχρόνως διαμορφώνει και την προεκλογική πλατφόρμα της που συνοψίζεται στην σθεναρή υπεράσπιση της κόκκινης γραμμής, αποτέλεσμα της σκληρής διαπραγμάτευσης, όπως θα υποστηριχθεί.

Στον ευρωπαϊκό ουρανό μαζεύονται τα σύννεφα του βρετανικού δημοψηφίσματος και των ισπανικών εκλογών. Ίσως αυτός σκοτεινιάσει υπέρμετρα αν προστεθούν και οι ελληνικές εκλογές. Μάλλον σε αυτό  βασίζεται και ο σχεδιασμός της ελληνικής κυβέρνησης που, όπως φαίνεται, θα έχει τώρα περισσότερους συμμάχους στην ευρωζώνη απ΄ότι στην αλήστου μνήμης εποχή Βαρουφάκη.

Νομίζω λοιπόν πως η ψήφιση του Ασφαλιστικού νομοσχεδίου είναι μια τακτική κίνηση της συγκυβέρνησης με στρατηγικό βάθος την προσφυγή στις κάλπες, αν οι δανειστές επιδείξουν αδιαλλαξία. Στην περίπτωση που η κατάσταση εξελιχθεί ομαλά, ενδιαφέρον θα παρουσιάσει ο αναμενόμενος ανασχηματισμός που θα σηματοδοτήσει και τις προθέσεις της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ.

Του Σάκη Μουμτζή (Liberal.gr)