Του το χρωστούσαν η μοίρα και η θάλασσα

Ο Σπύρος, που ετοιμάζεται να γίνει πατέρας και αυτή ήταν η αιτία που λόγω ιού Ζίκα δεν είχε τη σύζυγό του στο πλευρό του εδώ στο Ρίο, πέτυχε ακριβώς τον ίδιο χρόνο με τον Ολλανδό νικητή Φέρι Βέερτμαν, 1 ώρα, 52 λεπτά, 59 δευτερόλεπτα και οκτώ εκατοστά.

Αρχικά τα αποτελέσματα του πρόσφεραν το χρυσό μετάλλιο με 0,7 χιλιοστά διαφορά από τον Ολλανδό. Δύο λεπτά αργότερα υπήρξε διόρθωση, με πρώτο τον Ολλανδό και δεύτερο τον Γιαννιώτη. Γι' αυτό τον λόγο η ελληνική αποστολή κατέθεσε ένσταση που όμως είναι στον «αέρα». Ο Ελληνας πρωταθλητής, που έχασε τη πρωτιά στην τελευταία ακριβώς χεριά, αυτήν τη φορά και έδειχνε και ήταν ικανοποιημένος παρά το σοκ. Ξόρκισε το φάντασμα του Λονδίνου, όταν τέσσερα χρόνια πριν έχασε το χάλκινο μετάλλιο ακριβώς στην τελευταία του χεριά και πάλι. Τότε ήταν συγκλονιστικός και μέσα στο κλάμα του μίλησε για ρεβάνς στο Ρίο παρόλο που ήξερε ότι θα ήταν 36 χρονών.

Το 2012 το χάλκινο μετάλλιο είχε «κλέψει» ο Καναδός Ρίτσαρντ Γουαϊνμπέργκερ με 1 ώρα, 50.00.3, έναντι μίας ώρας 50.05.3. Χθες ο Καναδός πήρε μόλις τη 16η θέση στην κούρσα.

Ο Σπύρος Γιαννιώτης ακολούθησε μια καλοσχεδιασμένη τακτική με τον προπονητή του Νίκο Γέμελο. Τη συζητούσαν επί μέρες εδώ στο Ρίο. Θα πήγαινε αργά στην αρχή, θα άφηνε τα κύματα, στα οποία ο ίδιος λατρεύει να κολυμπάει, στους άπειρους, και με αρχή περίπου το 6ο χλμ. θα ξεκινούσε την επίθεσή του.

Από 24ος κατέβηκε στη 14η θέση, κατόπιν στην 6η, και στο φινάλε έφυγε αριστερά, μακριά από τις κλωτσιές των αντιπάλων του και κολύμπησε γρήγορα προς τη νίκη.

Πήρε μια μικρή απόσταση διαφοράς από ένα γκρουπ τεσσάρων αντιπάλων, την οποία κράτησε μέχρι το φινάλε χωρίς να προσέξει το πιο... μακρύ χέρι του Ολλανδού Βέερτμαν...

Το κλάμα της λύπης του στο Λονδίνο έγινε χαμόγελο χαράς παρά την απώλεια της πρωτιάς. Ο Γιαννιώτης ήρθε εδώ ως αουτσάιντερ, κυρίως λόγω εμπειρίας και όχι λόγω ηλικίας, και πήρε δέκα με τόνο.

Για τον 36χρονο πρωταθλητή μας, η κούραση ήταν ο μεγάλος αντίπαλος. «Στα τελευταία μέτρα είπα στον εαυτό μου ''Σπύρο, δώσε αυτό που δεν μπορείς να φανταστείς, παραπάνω και από την τελευταία ικμάδα δυνάμεων. Ολα για όλα, είναι η τελευταία σου ευκαιρία''» δήλωσε χαρακτηριστικά ο Γιαννιώτης. «Ηταν πολύ δύσκολα τα τελευταία χρόνια, αλλά οι κόποι μου δικαιώθηκαν 110%. Τόσα χρόνια έχω κουραστεί πάρα πολύ. Ημουν σε καλή κατάσταση, αλλά δεν μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου στο βάθρο, το ονειρεύτηκα μόνο στα τελευταία 100 μ.

Στα τελευταία μέτρα είχα θολώσει, προσπάθησα για το καλύτερο και νομίζω ότι ήταν το καλύτερο. Δεν μπορούσα να έχω καλύτερο φινάλε, έστω κι αν δεν ''βγήκε'' η χεριά» συνέχισε, εξηγώντας για το συγκλονιστικό φινάλε της κούρσας ότι «... επειδή δεν ήμουν στην αναπνοή του Ολλανδού, είχα κλείσει τα μάτια από τον πόνο, δεν μου βγήκε η τελευταία χεριά. Κέρδισε δίκαια ο Ολλανδός, για μένα η δεύτερη θέση είναι σαν πρώτη...».

Τάσος Παπαχρήστου (ΕΘΝΟΣ)