Την καμπάνια #onegreece προλόγισε την ομιλία του Μπιλ Κλίντον στην εκδήλωση «Hellenic Initiative» στη Νέα Υόρκη την περασμένη εβδομάδα.

Κύριος σκοπός του να κινητοποιήσει τους Ελληνες της διασποράς για ένα καλύτερο μέλλον, μια δυνατή και ενωμένη Ελλάδα, που θα τα καταφέρει στην κρίση και θα δημιουργήσει ξανά πράγματα που θα γράψουν ιστορία...

Τι κι εάν η επιτυχία για την Ελληνο-αμερικανίδα Σοφία Αμορούζο ήλθε και συνεχίζεται σαν χόμπι; Μόλις στα 29 της, αποτελεί ήδη ορόσημο στον επιχειρηματικό κόσμο της μόδας, με σήμα κατατεθέν την εξαιρετικά κερδοφόρα εταιρία της, Nasty Gal, σημερινής αξίας 240 εκατομμυρίων δολαρίων.

Όλα ξεκίνησαν τυχαία πριν από περίπου επτά χρόνια, όταν αγόρασε ένα σακάκι Chanel από τον Στρατό της Σωτηρίας για μόλις οκτώ δολάρια και το μεταπώλησε στο e-Βay έναντι 1.100 δολαρίων! Έκτοτε, η φυγάς από το σπίτι της στο ειδυλλιακό Σακραμέντο, πρώην ρακοσυλλέκτρια και παρ’ ολίγον απόφοιτος σχολής φωτογραφίας μετατράπηκε σιγά-σιγά σε πρώτης κλάσης επιχειρηματία.

Από το διαμέρισμα του πρώην φίλου της, στο Σαν Φρανσίσκο, άρχισε το 2006 να στήνει την επιχείρησή της από… κλικ σε κλικ στον φορητό υπολογιστή της. Αγόρασε τα δικαιώματα χρήσης της ηλεκτρονικής διεύθυνσης nastygal.com, που μέχρι τότε ήταν πορνογραφικού περιεχομένου. Την μετονόμασε σε nastygalvintage.com. Έφτιαξε προφίλ της εταιρία στην ιστοσελίδα του MySpace. Και άρχισε να πουλά τα προϊόντα της, κυρίως vintage ρούχα, μέσω του eΒay.

Τις φωτογραφήσεις και το πρωτοποριακό styling για την προώθηση των προϊόντων της ανέλαβε η ίδια, συνδυάζοντας το παλιό και με το καινούργιο, το ακριβό με το φθηνό, το εναλλακτικό με το κλασσικό (π.χ. ένα vintage Chanel φόρεμα, με ένα φθηνό μπλουζάκι από μέσα). Για μοντέλα, δεν χρυσοπλήρωσε επαγγελματίες, παρά προτιμούσε καθημερινά πρόσωπα, κορίτσια της διπλανής πόρτας που έβρισκε στο MySpace, τις οποίες πλήρωνε με ένα χάμπουργκερ και 20 δολάρια την ημέρα.

Δεν ξόδεψε ούτε ένα σεντ για διαφήμιση, χρησιμοποιώντας με τον καλύτερο τρόπο για τον σκοπό αυτό τα social media -το Facebook, το Twitter, το Instagram και το Tumblr. Μέχρι και σήμερα, άλλωστε, τα μέσα κοινωνικής διαδικτύωσης αποτελούν ένα μεγάλο κεφάλαιο για την Nasty Gal, που ανανεώνει τα προφίλ της τουλάχιστον πέντε φορές την ημέρα.

Με αυτά και με άλλα, η εταιρία της Αμορούζο διαθέτει εδώ και χρόνια μία πιστή στρατιά «ακολούθων», που ολοένα και αυξάνει. Μέχρι το 2011, στο Myspace έφθασαν τις 60.000, στο Facebook ξεπέρασαν τις 830.000, στο Instagram άγγιξαν τις 550.000 δυνητικές πελάτισσες, που υπολογίζεται ότι αφιερώνουν έξι λεπτά κατά μέσο όρο την ημέρα για να δουν στο διαδίκτυο τις νέες προτάσεις της Nasty Gal.

Το αποτέλεσμα; Το 2012, η εταιρία -που πλέον εδρεύει στο Λος Άντζελες- είχε πωλήσεις 100 εκατομμυρίων δολαρίων σε ρούχα και αξεσουάρ. Τα επόμενα βήματα της Nasty Gal ήταν η δημιουργία της δικής της φίρμας ρούχων (με συμμετοχές στην Εβδομάδα Μόδας στη Νέα Υόρκη), το λανσάρισμα της Shoe Cult με παπούτσια της εταιρία και μία σειρά από μεθυστικά αρώματα. Για όλα αυτά και για πολλά άλλα, η Nasty Gal φτιάχνει τα νέα γραφεία της στο Λος Άντζελες, συνολικής έκτασης 6.000 τ.μ.

Όσο για την ίδια τη Σοφία Αμορούζο; Ερωτεύεται, γράφει ένα αυτοβιογραφικό βιβλίο -«μία εξωτερική ματιά στον κόσμο της επιχειρηματικότητας», λέει- φτιάχνει το νέο της σπίτι και απολαμβάνει βόλτες με την νεοαποκτηθείσα Porsche της, την οποία αναγκάστηκε να αγοράσει τοις μετρητοίς.

Αφορμή για την κατασκευή γαντιού αποτέλεσε η θέληση του 17χρονου να διευκολύνει την καθημερινή ζωή της γιαγιάς του, η οποία πάσχει από αναπηρία στο χέρι της.

Οπως δήλωσε χαρακτηριστικά, «μια μέρα είδα τη γιαγιά μου να προσπαθεί να πιάσει το χειριστήριο της τηλεόρασης και να γλιστράει από τα δάχτυλά της, αφού πάσχει από μια χρόνια αναπηρία του άνω χεριού. Αυτό με παρακίνησε να προσπαθήσω να φτιάξω μια συσκευή, προκειμένου να την βοηθήσω».

Ο Χαράλαμπος σύμφωνα με το Ellines έφτασε στις 15 πρώτες θέσεις του διαγωνισμού Google Science Fair 2013, με το εξωσκελετικό γάντι, στον μεγαλύτερο επιστημονικό online διαγωνισμό του κόσμου για νέους ηλικίας 13 εώς 18 ετών, που φέτος είχε θέμα «90 τρόποι για να αλλάξετε τον κόσμο». «Η νίκη στον διαγωνισμό του Google Science Fair θα με ενθαρρύνει να συνεχίσω να δημιουργώ πρότζεκτς που θα κάνουν τη ζωή των ανθρώπων ευκολότερη και καλύτερη», δήλωσε ο 17χρονος και πρόσθεσε ότι «ενώ το χρηματικό έπαθλο και η αναγνώριση, θα δώσουν σίγουρα τεράστια ώθηση στην καριέρα μου, το σημαντικότερο είναι ότι η νίκη αυτή θα με βοηθήσει στην προώθηση, την ολοκλήρωση και την μαζική παραγωγή του πρότζεκτ μου, που θα βοηθήσει τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο».

Το εξωσκελετικό γάντι ενισχύει και στηρίζει την κίνηση της ανθρώπινης παλάμης, προκειμένου να βοηθήσει τους ανθρώπους που πάσχουν από αναπηρία στο άνω μέρος του χεριού. Η κεντρική ιδέα της πρότασής του είναι ότι ένας μεταλλικός σκελετός σε σχήμα γαντιού, θα φοριέται από τον χρήστη και αφού θα τοποθετείται στο σωστό σημείο -ώστε να πιέζει τους αισθητήρες κίνησης- θα μπορεί να ανιχνεύσει το κινητικό ερέθισμα του χρήστη, το οποίο στη συνέχεια θα ενισχύεται με τη χρήση των «σερβοκινητήρων».

Το μεγάλο βραβείο του νικητή του Google Science Fair που θα ανακοινωθεί στις 23 Σεπτεμβρίου, περιλαμβάνει ένα 10-ήμερο ταξίδι στα νησιά Γκαλαπάγκος με την αποστολή του National Geographic, μία υποτροφία ύψους 50.000 δολαρίων, μία hands-on εμπειρία σε έναν από τους συμμετέχοντες οργανισμούς (LEGO, CERN ή Google) και επιχορήγηση για το σχολείο του αξίας 10.000 δολαρίων.

Ένας διακεκριμένος Έλληνας επιστήμονας της διασποράς, ο φυσικός Γιάννης Δάνδουρας του Ινστιτούτου Ερευνών στην Αστροφυσική και την Πλανητολογία, στην Τουλούζη της Γαλλίας, επιβεβαίωσε για πρώτη φορά πειραματικά την ύπαρξη ενός διαστημικού «ανέμου» από ηλεκτρικά φορτισμένα σωματίδια στην μαγνητόσφαιρα γύρω από τη Γη, κάτι που ως τώρα ήταν απλώς μια θεωρητική υπόθεση.

Η ανακάλυψη, που έγινε χάρη στην ανάλυση δεδομένων των τεσσάρων συνεργαζόμενων δορυφόρων της αποστολής "Cluster" του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA), παρουσιάστηκε στο περιοδικό γεωφυσικής "Annales Geophysicae" της Ευρωπαϊκής Ένωσης Γεωεπιστημών (EGU). Πρόκειται για τον λεγόμενο «πλασμασφαιρικό άνεμο», ο οποίος ονομάζεται έτσι επειδή αφαιρεί συνεχώς υλικό από τη σφαίρα πλάσματος, μια περιοχή σχήματος ντόνατ που βρίσκεται πάνω από την ατμόσφαιρα του πλανήτη μας.

Η σφαίρα πλάσματος είναι μια περιοχή με ηλεκτρικά φορτισμένα σωματίδια, που καταλαμβάνει το εσωτερικό τμήμα της γήινης μαγνητόσφαιρας, η οποία δημιουργείται από το μαγνητικό πεδίο της Γης. Αποτελείται από πυκνό χαμηλής ενέργειας (ψυχρό) πλάσμα, βρίσκεται ακριβώς πάνω από την ιονόσφαιρα σε ύψος περίπου 90 χλμ και ανακαλύφθηκε το 1963 από τον Ντον Κάρπεντερ.

Διαβάστε την πρωτότυπη επιστημονική εργασία

«Μετά από μακρόχρονη ανάλυση των δεδομένων, βρήκαμε ένα αργό αλλά σταθερό άνεμο, που απελευθερώνει περίπου ένα κιλό πλάσματος κάθε δευτερόλεπτο προς την εξωτερική μαγνητόσφαιρα, δηλαδή σχεδόν 90 τόνους κάθε μέρα. Ήταν σίγουρα μια από τις πιο όμορφες εκπλήξεις που είχα ποτέ», δήλωσε ο Δάνδουρας.

Αυτό που ο Δάνδουρας έκανε ήταν να αναλύσει τις ιδιότητες των φορτισμένων σωματιδίων της σφαίρας πλάσματος, χρησιμοποιώντας τα στοιχεία της αποστολής "Cluster", στην οποία ο ίδιος είχε αναμιχθεί εξαρχής ως ερευνητής. Ο έλληνας επιστήμων ανέπτυξε μια τεχνική φλιτραρίσματος που εξαφάνισε τις διάφορες πηγές «θορύβου» και έτσι κατάφερε να μελετήσει τις κινήσεις του πλάσματος (δηλαδή τον «άνεμο»), είτε με κατεύθυνση προς τη Γη, είτε προς το διάστημα.

Η ανάλυση επιβεβαίωσε την ύπαρξη ενός σταθερού «ανέμου», που είχε προταθεί θεωρητικά το 1992 και ο οποίος μεταφέρει συνεχώς υλικό ενός κιλού κάθε δευτερόλεπτο εκτός της σφαίρας πλάσματος, με ταχύτητα πάνω από 5.000 χιλιόμετρα την ώρα. Η κίνηση αυτή του πλάσματος είναι συνεχής, ακόμα κι όταν το γήινο μαγνητικό πεδίο δεν διαταράσσεται από φορτισμένα σωματίδια με προέλευση τον Ήλιο.

Ο εν λόγω «άνεμος» από την εσωτερική μαγνητόσφαιρα (τη σφαίρα πλάσματος) συνεισφέρει στη διαρκή απώλεια υλικού από το ανώτερο στρώμα της ατμόσφαιρας της Γης και, ταυτόχρονα, αποτελεί πηγή τροφοδοσίας με πλάσμα της εξωτερικής μαγνητόσφαιρας που βρίσκεται πάνω από την εσωτερική. Σύμφωνα με τον Δάνδουρα, η σφαίρα πλάσματος, που αποτελεί το σημαντικότερο απόθεμα πλάσματος στην μαγνητόσφαιρα, παίζει ζωτικό ρόλο στη δυναμική των ζωνών ακτινοβολίας γύρω από τον πλανήτη μας, επηρεάζοντας τα ηλεκτρονικά συστήματα των δορυφόρων και προκαλώντας καθυστερήσεις στην μετάδοση των σημάτων GPS.

Παρόμοιοι άνεμοι πλάσματος εκτιμάται ότι υπάρχουν γύρω και από άλλους πλανήτες, επιδρώντας στην ποσότητα υλικών που διαφεύγουν από την ατμόσφαιρά τους στο διάστημα.

Ο Γιάννης Δάνδουρας σπούδασε Φυσική στο πανεπιστήμιο Αθηνών και πήρε το διδακτορικό του στη Διαστημική Φυσική από το πανεπιστήμιο της Τουλούζης, ειδικευόμενος έκτοτε στη μαγνητόσφαιρα της Γης και άλλων πλανητών. Σήμερα εργάζεται στο Ινστιτούτο Ερευνών στην Αστροφυσική και την Πλανητολογία (IRAP), ένα ερευνητικό κέντρο που από κοινού έχουν δημιουργήσει το Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών της Γαλλίας (CNRS) και το πανεπιστήμιο Πολ Σαμπατιέ της Τουλούζης, Ο Δάνδουρας είναι διευθυντής Ερευνας στο CNRS, επιστημονικός συνεργάτης σε αποστολές της NASA και της ESA, ενώ είναι επίσης αντιπρόεδρος του Τμήματος Επιστημών των Πλανητών και του Ηλιακού Συστήματος της Ευρωπαϊκής Ενωσης Γεωεπιστημών (EGU).

Εκτοτε, η απουσία της δημιούργησε ένα κενό στα ταξίδια των ομογενών των ΗΠΑ και του Καναδά προς την Ελλάδα, το οποίο προσπάθησαν να καλύψουν ξένες αεροπορικές εταιρείες. Ετσι, μόνο για την καλοκαιρινή περίοδο, οι καναδέζικες Air Canada και Air Transat καλύπτουν τα απευθείας δρομολόγια του Τορόντο και του Μόντρεαλ, ενώ οι αμερικανικές Delta Air Lines και US Airways της Νέας Υόρκης και της Φιλαδέλφειας αντίστοιχα.

Η κατάσταση αυτή έδωσε έναυσμα σε τέσσερις Ελληνες ομογενείς από τον Καναδά να εισέλθουν στο παιχνίδι των υπερατλαντικών πτήσεων με τη δημιουργία της αεροπορικής εταιρείας SkyGreece. Το εγχείρημά τους βρίσκεται σε εξέλιξη, ενώ οι ίδιοι δηλώνουν αισιόδοξοι για τη θετική έκβασή του παρόλο που οι ανταγωνιστές τους είναι εταιρείες-κολοσσοί.

Ενορχηστρωτής της όλης προσπάθειας είναι ένας δραστήριος κληρικός, ο πατήρ Νικόλαος Αλεξανδρής από τη Λακωνία, ο οποίος ζει εδώ και 30 χρόνια στον Καναδά. «Μετά το κλείσιμο της Ολυμπιακής ο απόδημος ελληνισμός ''υποφέρει'' γιατί έχασε τον εθνικό του αερομεταφορέα. Η Ολυμπιακή ήταν εθνικό σύμβολο, όλοι μας όταν μπαίναμε στα αεροσκάφη της νιώθαμε σαν να είμαστε ήδη στην πατρίδα και η εξυπηρέτηση ήταν θερμή για τους Ελληνες» δηλώνει στο «Εθνος της Κυριακής».

«Σε μια συζήτηση που είχα το 2010 με τους Βασίλη Αλεφαντή και Παναγιώτη Χειλάκο, οι οποίοι είναι ιδιοκτήτες των γραφείων του τουριστικού οργανισμού Hi Tours στο Μόντρεαλ, μου ανέφεραν ότι τα χιλιάδες εισιτήρια των ομογενών επιβατών πλέον ενισχύουν τις ξένες αεροπορικές εταιρείες. Και βέβαια έκαναν ειδική μνεία για τα παράπονα των Ελλήνων, καθώς οι απευθείας πτήσεις διαρκούν μόνο την καλοκαιρινή περίοδο, αλλά και η εξυπηρέτηση δεν έχει πλέον καμία σχέση με ό,τι είχαν συνηθίσει στην παλιά Ολυμπιακή. Τότε γεννήθηκε η ιδέα για τη δημιουργία της εταιρείας, την οποία εμείς πιστέψαμε με όλη μας την ψυχή, παρόλο που το εγχείρημα δεν είναι εύκολο.

Ετοιμα τα γραφεία
Στην ομάδα μας προστέθηκε και ο Κεν Σταθάκης, ένας από τους πιο δυνατούς επιχειρηματίες της ομογένειας. Αποδυθήκαμε σε έναν αγώνα συγκέντρωσης κεφαλαίων που προήλθαν στο 100% από Ελληνες του εξωτερικού. Στόχος μας ήταν να μπουν όσοι περισσότεροι επενδυτές γινόταν και να φανεί ότι πρόκειται για μια αεροπορική εταιρεία που ανήκει στην ελληνική ομογένεια. Ετσι έχουμε επενδυτές που έχουν βάλει από 50.000 δολάρια, το χαμηλότερο ποσό, μέχρι κάποια... εκατομμύρια».

Η SkyGreece διατηρεί γραφεία στο Μόντρεαλ, στο Τορόντο, στη Νέα Υόρκη και στην Αθήνα. Ηδη έχει αγοραστεί ένα Boeing 767-300 ER, το οποίο φτάνει στο «Ελ. Βενιζέλος» τον Αύγουστο ενώ σε δύο μήνες θα ακολουθήσει η αγορά ενός ακόμη σκάφους του ίδιου τύπου.

«Αρχικά θα ξεκινήσουμε με δύο αεροσκάφη. Μετά την άφιξη του πρώτου στο ''Ελ. Βενιζέλος'' θα αρχίσουν και οι απαραίτητες διαδικασίες για την έκδοση της σχετικής άδειας. Αν όλα πάνε, σύμφωνα με τους υπολογισμούς μας, η πρώτη πτήση για τη Νέα Υόρκη θα πραγματοποιηθεί στις αρχές του 2014. Σκοπεύουμε να ξεκινήσουμε με δύο εβδομαδιαία δρομολόγια για τους προορισμούς: Αθήνα-Νέα Υόρκη, Αθήνα-Τορόντο και Αθήνα Μόντρεαλ -αλέ ρετούρ-, ενώ για πρώτη φορά θα λειτουργήσουμε την πτήση Αθήνα-Σικάγο».

Στο ερώτημα πώς θα μπορούσε να εξασφαλιστεί η επιτυχία του εγχειρήματος, ο πατήρ Νικόλαος είναι κατηγορηματικός: «Στον Καναδά ζουν 350.000 Ελληνες, ενώ ο αντίστοιχος αριθμός στις ΗΠΑ είναι σαφώς μεγαλύτερος. Θεωρώ ότι αυτοί οι άνθρωποι θα μας προτιμήσουν γιατί είμαστε μια αμιγώς ελληνική εταιρεία. Οι πιλότοι μας προέρχονται από την Ολυμπιακή, η οποία διέθετε το καλύτερα εκπαιδευμένο πλήρωμα. Ακόμα, θα προσφέρουμε ιδιαίτερα οικονομικά εισιτήρια. Τέλος, η εταιρεία θα αποτελέσει και ένα μεγάλο κανάλι για την προσέλκυση και ξένων τουριστών στην Ελλάδα. Mέσω των δύο θυγατρικών της SkyGreece Holidays USA και SkyGreece Holidays Canada θα προσφέρουμε ολοκληρωμένα πακέτα διακοπών που θα περιλαμβάνουν ξενοδοχεία, εστιατόρια, αλλά και κρουαζιέρες. Στα πλάνα μας συγκαταλέγεται επίσης και η ανάπτυξη του θρησκευτικού τουρισμού.

Η προσπάθειά μας βρίσκει συνεχώς υποστηρικτές όχι μόνο στο εξωτερικό αλλά και στην Ελλάδα, έχουμε ήδη θετικά μηνύματα από τον πρωθυπουργό και τον υπουργό Εξωτερικών». Ο πατήρ Νικόλαος τονίζει ακόμα πως αν όλα πάνε κατ' ευχήν, η SkyGreece θα προσφέρει πολλές θέσεις εργασίας, ενώ ο ίδιος προσμένει με αγωνία την ημέρα που θα δει «να προσγειώνεται το αεροπλάνο της SkyGreece, με τη γαλανόλευκη στο πτερύγιο του, στην πρώτη πτήση του στο αεροδρόμιο Κένεντι της Νέας Υόρκης. Αυτό θα είναι η ανταμοιβή μου».

"Λαμβάνω 40 βιογραφικά την ημέρα από Έλληνες σεφ. Τα προσόντα των Ελλήνων σεφ σε αρκετές περιπτώσεις είναι τόσο εντυπωσιακά που δεν μπορώ να τα προσπεράσω εύκολα. Άσε που επειδή θέλουν να κτίσουν μία καλύτερη ζωή στην Αυστραλία έχουν περισσότερο πάθος, κέφι και μεράκι για τη δουλειά τους", δήλωσε ο Γιώργος Καλομπάρης στον Νέο Κόσμο.

Ο Γ. Καλομπάρης γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Μελβούρνη, αλλά η παιδεία του είναι αυστηρά ελληνική. Η καριέρα του ξεκίνησε στο ξενοδοχείο Sofitel της Μελβούρνης, ενώ το 2003 αντιπροσώπευσε τη χώρα του στο Bocuse d'Or International Culinary Grand Prix της Λιόν, επιτυγχάνοντας την καλύτερη βαθμολογία που πέτυχε ποτέ Αυστραλός μάγειρας.

Ασχολούμενος με τη μοριακή γαστρονομία έχει πολλά εστιατόρια στη Μελβούρνη, αλλά και το Belvedere Club στο 5άστερο boutique hotel Belvedere της Μυκόνου. Έχει εκδώσει πέντε βιβλία μαγειρικής, ενώ, επίσης, είναι κριτής στο αυστραλέζικο "Masterchef".



Παράλληλα με τα γυρίσματα του "Masterchef", στη θέση του παλιού Press Club, που έκλεισε πρόσφατα, ανοίγει το εστιατόριο "Γκάζι", με ελληνικό street food (πρόχειρο φαγητό) και κοκτέιλ.

"Η έμπνευσή μου όντως προέρχεται από το "βρώμικο" στην Ελλάδα. Ο πολύς κόσμος δεν ξέρει αυτόν τον γευστικό παράδεισο που κρύβεται σε πολλές γωνιές της Αθήνας. Είναι θεϊκή εμπειρία να τρως ομελέτα με λουκάνικο στις 11.30 το βράδυ σε μία 'τρύπα', σε μία γωνιά της Αθήνας. Γεύση και εμπειρία αξέχαστη. Στο τέλος του μήνα ταξιδεύω στην Ελλάδα και ανυπομονώ να ζήσω πάλι αυτή τη στιγμή με καλή παρέα και μία μπύρα ανά χείρας", είπε στη συνέντευξή του.

Το προσωπικό στα μαγαζιά του Καλομπάρη ανέρχεται σε μερικές εκατοντάδες. Και επειδή δεν είναι όλοι Έλληνες, κάθε δεύτερο Σάββατο το προσωπικό παρακολουθεί μαθήματα ελληνικής γλώσσας.

Και δεν μαθαίνουν μόνο τη γλώσσα. Μαθαίνουν για την ελληνική κουλτούρα, για το ελληνικό φαγητό, για όλα αυτά που είναι σημαντικά για να καταλάβει κάποιος τι σημαίνει Έλληνας, ελληνική φιλοξενία, ελληνικός τρόπος ζωής, όπως λέει ο ίδιος.

Η Νία Βαρντάλος απαθανατίστηκε παρέα με το Μίκυ ντυμένο τσολιά και δίπλα τη Μίνι να σέρνει το χορό.

Η γιορτή είχε τον εύγλωττο τίτλο «ΟPA!» και τίμησε την παραδοσιακή ελληνική μουσική, τον χορό, τις τέχνες, το φαγητό, την ιστορία και τα αθλήματα.

Μπορεί αυτή τη φορά στο Μπαϊκονούρ να μην έχουν μαζευτεί Έλληνες της Ρωσίας για να ευχηθούν "καλό κατευόδιο" στον Γιουρτσίχιν, όπως έγινε τις δύο προηγούμενες φορές, αλλά οι Έλληνες της Μόσχας φρόντισαν να γράψουν ένα γράμμα στον δικό τους "Ήρωα της Ρωσίας" (σ.σ. με αυτό το ανώτατο βραβείο τιμήθηκε πριν από μερικά χρόνια) και του Πόντου.

«Εμείς, οι Έλληνες της Ρωσίας, είμαστε μαζί σου, με την οικογένεια και τους γονείς σου, τη μητέρα Μικρούλα και τον πατέρα Νικόλα, τον αδελφό σου Παναγιώτη, που μένουν στη Θεσσαλονίκη ...» γράφουν - μεταξύ άλλων - στην επιστολή.

Για πολλούς Έλληνες ανά τον κόσμο θα μείνει αξέχαστη η στιγμή που ο Γιουρτσίχιν, ο πρώτος ελληνικής καταγωγής κοσμοναύτης, έφερε στις 8 Ιανουαρίου του 2003, στον τότε Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, την ελληνική σημαία που είχε μαζί του στην πρώτη του πτήση στο διάστημα.

«Μπορεί να είναι ένας Ρώσος κοσμοναύτης, να είναι ένας πολίτης της Ρωσίας, αλλά να μην ξεχνάμε ότι είναι γιος του Πόντου, και μας δίνει την ευκαιρία για καμαρώνουμε τον έθνος μας και να παίρνουμε περισσότερη δύναμη για να συνεχίσουμε» λέει στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ο Νίκος Σιδηρόπουλος, δημοσιογράφος, μέλος της ελληνικής κοινότητας της Μόσχας.

Γεννημένος στην Καμπέρα, με πατέρα Έλληνα και μητέρα από τη Μαλαισία, ο Κύργιος παρά το νεαρό της ηλικίας του δείχνει να ισορροπεί με ακρίβεια ανάμεσα στον κόσμο που ήταν έως τώρα και σε εκείνον του οποίου οι πόρτες μόλις άνοιξαν μπροστά του. Από το να θαυμάζει τον Ρότζερ Φέντερερ και τον Ραφαέλ Ναδάλ, τους δύο αγαπημένους του τενίστες όπως έχει δηλώσει, στο να κυκλοφορεί ανάμεσά τους.

Η αρχή έγινε στην πατρίδα του. Όταν ο Κύργιος, που είναι το νο1 της παγκόσμιας κατάταξης των junior, κατέκτησε φέτος το τρόπαιο για τη συγκεκριμένη κατηγορία στο Αυστραλιανό Όπεν, αντιμετωπίζοντας τον επίσης ομογενή Θανάση Κοκκινάκη. Τώρα αποδεικνύεται πως η τύχη ευνοεί τους ικανούς. Πήγε στη Γαλλία για να παίξει στον προκριματικό γύρο, αλλά ο τραυματισμός του Τζον Μίλμαν του έδωσε τη wildcard για τη συμμετοχή στο κυρίως ταμπλό. Τη Δευτέρα, στην πρώτη του αναμέτρηση κόντρα στον Στέπανεκ, απέδειξε ότι μπορεί να αξιοποιήσει τέτοια «δώρα», αφού απέκλεισε τον Τσέχο (7-6, 7-6, 7-6).

Την ίδια ώρα, ο Κύργιος προσπαθεί να κάνει προσεκτικά βήματα. Η wildcard του έδινε το δικαίωμα να μπει στα κεντρικά αποδυτήρια, όπου θα κυκλοφορούσε ανάμεσα στον Ναδάλ, τον Φέντερερ και τους ομοίους του. Προσπέρασε την ευκαιρία και επέλεξε την ηρεμία των δεύτερων αποδυτηρίων. «Πήρα αυτή την απόφαση γιατί εδώ δεν υπάρχει κανείς. Έχει περισσότερο... χώρο. Άλλωστε, πιστεύω ότι αν βλέπω αυτούς τους παίκτες όλη την ώρα πιθανότατα θα παρασυρθώ σε σκέψεις που δεν θέλω να κάνω και θα χάσω τη συγκέντρωσή μου», εξήγησε ο 18χρονος, που ξεκίνησε ως παίκτης του μπάσκετ και μάλιστα αποσπώντας καλά σχόλια, πριν επικεντρωθεί στο τένις στα 14 του. Άλλωστε, όταν δεν είναι στο κορτ η αγαπημένη του ασχολία είναι να παρακολουθεί αγώνες μπάσκετ και θαυμάζει τον Λεμπρόν Τζέιμς και- εννοείται- τον Μάικλ Τζόρνταν.

Βέβαια, όσο κι αποζητά την ηρεμία, υπάρχουν και οι ευχάριστες εκπλήξεις στο Ρολάν Γκαρός. Όπως την προηγούμενη εβδομάδα, όταν έψαχνε κάποιον για να προπονηθεί. «Δήλωσα το όνομά μου στη σχετική λίστα και μία ώρα αργότερα διαπίστωσα ότι ο Νόβακ Τζόκοβιτς είχε προσθέσει το δικό του δίπλα! Για να είμαι ειλικρινής, ήμουν αρκετά νευρικός μισή ώρα πριν ξεκινήσουμε την προπόνηση. Αλλά τελικά εξελίχθηκε πολύ καλά. Μάλιστα είχαμε και κοινό, κάτι που ήταν λίγο παράξενο για εμένα!», έγραψε ο Κύργιος στο blog του.

Η είδηση του θανάτου του έχει σκορπίσει θλίψη στην Ωκεανία και ο Τύπος της Αυστραλίας αφιερώνει πολλές σελίδες για να περιγράψει τη ζωή και τη δράση του.

Οπως γράφει ο «Νέος Κόσμος» επαγγελματίας άριστος στο είδος του με υψηλή συνέπεια και υπευθυνότητα, ο Γιάννης Λοΐζου υπηρέτησε τη δημοσιογραφία με μεγάλη ικανότητα και ήθος. Άφησε την τελευταία του πνοή, σε ηλικία 70 ετών μετά από προβλήματα υγείας που τον ταλαιπωρούσαν καιρό.

Η είδηση του θανάτου του σκόρπισε μεγάλη θλίψη σε όλη τη δημοσιογραφική κοινότητα στην οποία η συμβολή και το έργο του υπήρξαν αξιόλογα.

Ο πατέρας του, Βασίλης Λοΐζου ήταν μετανάστης από την Κύπρο και η μητέρα του Αυστραλή από την Τασμανία. Η διπλή αυτή κουλτούρα και εθνικότητα συντέλεσε στη διαμόρφωση μιας προσωπικότητας που έμελλε να αφήσει το στίγμα της στην ιστορία αυτού του τόπου μέσω μιας πολυετούς καριέρας 54 χρόνων στην έντυπη, ραδιοφωνική αλλά και διαδικτυακή δημοσιογραφία.

Στην περίπτωση του Λοΐζου, το διαβατήριο για την ένταξη στον κόσμο της υψηλής δημοσιογραφίας δεν υπήρξε η εκπαίδευση σε μεγάλα πανεπιστήμια αλλά το πάθος του για τη γραφή και την απόδοση της αληθινής ιστορίας, της ιστορίας εκείνης που αφορά τα κοινά και έχει ως στόχο την αφύπνιση και ευαισθητοποίηση του μέσου πολίτη μέσω της αντικειμενικής του ενημέρωσης.

Σπούδασε στη τεχνική σχολή Dandenong, ενώ σε ηλικία μόλις 17 ετών κέρδισε το βραβείο του αυστραλιανού ραδιοτηλεοπτικού δικτύου ABC. Ξεκίνησε από το ραδιόφωνο, το οποίο και ήταν η πρώτη του μεγάλη αγάπη που τον μύησε στη δημοσιογραφία, κάνοντας εκπομπές αρχικά στο ABC radio.

Πηγαίνοντας μετέπειτα στην εφημερίδα The Age στη Μελβούρνη, ξεκίνησε η καριέρα του στον χώρο της έντυπης δημοσιογραφίας. Συνεργάστηκε με μεγάλα ονόματα της δημοσιογραφίας και κατάφερε να αφήσει ανεξίτηλο το στίγμα του απ' όπου και αν πέρασε.

Στο άκουσμα της είδησης του θανάτου του, οι συνάδελφοί του στο Ανόι στο Βιετνάμ (όπου επίσης εργάστηκε πολλά χρόνια) κήρυξαν στάση εργασίας προς έκφραση της θλίψης τους για τον χαμό τού προσώπου εκείνου που με ζοφερό πάθος αλλά και μεγάλη επαγγελματικότητα στήριξε τις ενέργειες κατά του πολέμου στο Βιετνάμ.

Μεγάλη ήταν η συνεισφορά του και στην προστασία και διεκδίκηση των δικαιωμάτων των ιθαγενών Αυστραλών, ενώ η κηδεία του στο Darwin έγινε με την παραδοσιακή τους τελετουργία.

Προσπάθησε με τον τρόπο του να καταλύσει τα σύνορα. Το έργο της ζωής του διαμορφώθηκε γύρω από την ιδέα ότι η Αυστραλία αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της νοτιανατολικής Ασίας.

Οι αριστερές πεποιθήσεις του και η μαρξιστική του ιδεολογία δεν του στέρησαν την αντικειμενικότητα, αφού ήταν αγαπητός από τους πολιτικούς όλων των κομμάτων.

Όπως εξομολογούνται συνεργάτες του, ήταν ένας από τους δημοσιογράφους της παλιάς σχολής και ποτέ δε θα έγραφε ένα άρθρο εάν δεν ήταν σίγουρος για την ακρίβεια των στοιχείων που είχε στη διάθεσή του, ύστερα από προσωπική, ενδελεχή έρευνα.

Ωστόσο, εκτός από δημοσιογραφικός θρύλος για τη συνεισφορά του στη δημοσιογραφία, υπήρξε ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα στην ιστορία του αυστραλιανού ποδοσφαίρου.

Το μεγαλύτερο γκολ, ωστόσο, στη ζωή του, ο Γ. Λοΐζου το έβαλε ενάντια στο δημοσιογραφικό κατεστημένο. Χάρη σε εκείνον οι εργαζόμενοι σε δημοσιογραφικές επιχειρήσεις μπόρεσαν να έχουν λόγο στη λειτουργία της εφημερίδας και να αντιμετωπίζονται ισότιμα.

Στις αρχές της δεκαετίας του ΄90 κέρδισε το βραβείο «Δημοσιογράφος της χρονιάς της Βόρειας Επικράτειας».

Ασυμβίβαστος και μαχητικός ο Γιάννης Λοΐζου κατάφερε να γράψει με τον δικό του τρόπο την ιστορία του στην Αυστραλία και να γίνει ο μυθικός δημοσιογράφος που κάθε επαγγελματίας του χώρου θα ζήλευε το έργο και την προσφορά του.